Myślące dłonie

1. Rozwój motoryki małej

• Wzmacnianie mięśni dłoni i palców: Ugniatanie, wałkowanie i lepienie gliny angażują drobne mięśnie dłoni, co pomaga rozwijać precyzję ruchów.
• Koordynacja ręka-oko: Praca z gliną wymaga dokładności i współpracy między wzrokiem a ruchami rąk, co wspiera zdolności manualne.

2. Stymulacja sensoryczna

• Dotyk: Kontakt z wilgotną, chłodną i plastyczną gliną dostarcza różnorodnych bodźców dotykowych, co wspiera rozwój czucia powierzchniowego i propriocepcji.
• Regulacja układu sensorycznego: Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej mogą dzięki pracy z gliną uczyć się tolerować różne tekstury i reakcje na bodźce.

3. Wzmacnianie koncentracji i cierpliwości

• Tworzenie z gliny wymaga skupienia na detalu i dłuższego zaangażowania w jedną czynność, co pomaga rozwijać zdolność koncentracji.
• Proces formowania i modelowania uczy dzieci cierpliwości, gdyż często wymaga wielokrotnych prób, zanim osiągną pożądany efekt.

4. Pobudzanie kreatywności i wyobraźni

• Glinka daje nieograniczone możliwości tworzenia – dziecko może ukształtować dowolne formy, co wspiera rozwój twórczego myślenia.
• Eksperymentowanie z różnymi kształtami i strukturami pozwala wyrazić emocje i myśli w sposób niewerbalny.

5. Regulacja emocji

• Ugniatanie gliny działa uspokajająco, redukując napięcie i stres. Jest to szczególnie ważne dla dzieci, które mają trudności z wyrażaniem emocji.
• Proces twórczy może wzmacniać poczucie własnej wartości i satysfakcję z ukończenia pracy.

6. Nauka przez doświadczenie

• Zrozumienie właściwości materiałów: Dzieci uczą się, jak glina reaguje na wodę, suszenie czy wypalanie, co rozwija ich ciekawość poznawczą.
• Planowanie: Tworzenie z gliny uczy myślenia krok po kroku – od pomysłu, przez realizację, po wykończenie pracy.

7. Wspieranie współpracy i komunikacji

• Praca w grupie, np. podczas zajęć plastycznych, umożliwia dzielenie się narzędziami, wymianę pomysłów i uczenie się współpracy.